Eergisteren heb ik een netje met pinda's opgehangen aan de reling van mijn balkon. Vandaag is het netje al zo goed als leeg. Vanochtend was ik er getuige van hoe dat kwam.
Een stel kauwtjes zat op de reling. Zij was druk bezig, hij wachtte geduldig op zijn beurt. Met haar snavel pakte ze het touwtje beet, trok het een stukje op en zette het met haar rechterpoot klem. Vervolgens nog een stukje en nog een stukje, totdat ze het netje te pakken had. Dat legde ze boven op de reling, hield ook dat klem met haar poot, en begon er naar hartelust op in te pikken. Na een aantal pinda's verorberd te hebben vloog ze een stukje verderop en was haar partner aan de beurt.
Een kwartiertje later waren de kauwen gevlogen, maar was een gaai met de pinda's aan de gang. Gaaien, kauwen, kraaien, allemaal zijn ze lid van dezelfde vogelfamilie, gekenmerkt door intelligentie. Een intelligentie die duiven moeten ontberen. Op de balkonvloer liep er één rond, de restjes oppeuzelend. Toen die op waren sprong hij op de reling en schuifelde stukje bij beetje richting de smikkelende gaai. Die had wel een grotere snavel, maar ook een kleiner postuur, en mogelijk een bescheidener inborst. De duif schoof op en de gaai dook ineen, zijn kop schuin omhoog richting de duif. Nog een klein schuifeltje en de gaai hield het voor gezien en vloog weg.
Daar zat de duif dan, beteuterd en incapabel. Het netje met pinda's aan het touwtje beneden hem bungelde zachtjes in de wind.