Om vijf uur kom ik aan in Noria de Angeles. Negentig kilometer achter me, dreigende onweerswolken voor me, een goed moment om te stoppen. Ondanks dat hiernaast de grootste zilvermijn ter wereld ligt is het plaatsje gespeend van iedere toeristische infrastructuur. Geen hotel of restaurant te bekennen, zelfs de meeste winkels zijn al dicht.

Op het plein probeer ik het bij een paar oude mannetjes. Nee, er is geen hotel, maar kom eens... Eén van de oude mannetjes loopt een aantal meters naar rechts en wijst in de verte naar een blauw huis. Daar zou ik terecht kunnen. Ook goed.

woensdag 11 juni

In Zacatecas heb ik even pauze genomen. Mijn fiets weggezet en een week lang niet aangeraakt.

At first I attached Miss Mumu to my headlight with rubber bands. Those didn't hold long. So I replaced them with a harness made out of elastic band and a shoe string, which over time grew more and more sophisticated. Allas, the elastic band didn't survive the strong tropical sun. So, in a third incarnation, I gave Miss Mumu a pair of kinky black velcro wings, which fix her tightly to my headlight, while still allowing her enough freedom to do the things she likes to do, like wiggling her hips and proudly showing everybody her four nipple piercings (now who can beat that, huh?!).

On second thought it's not that far-fetched.

In Mexico, en zeker rondom Durango waar ik nu verkeer, heb je een kledingstijl die in Nederland niet voorkomt: de cowboy. Net zo geaccepteerd als bijvoorbeeld de skaters en de sporttypes. Niet alleen onder jongeren. Ook ouderen kunnen gerust als cowboy rondlopen. Dat zijn echte mannen, mannen waarvoor het woord macho bedoeld lijkt.

Na een niet al te goedgemutste dag kom ik om twee uur 's middags aan in Nationaal Park Sierra de Organos. Ik zet mijn tentje op onder een boom, mooi beschermd tegen de zon, omringd door de hoog oprijzende, op orgelpijpen lijkende bergen, en met voor me een zich tientallen kilometers uitstrekkende vlakte. Ik verheug me erop de rest van de dag in eenzaamheid voor mijn tentje door te brengen, slechts vergezeld door de vogels en andere dieren die ongetwijfeld op de stilte van de avond af zullen komen.

"Isn't it dangerous on the road?" they ask me. Usually car drivers, the fright still in their eyes from the moment that huge truck came peeking around the corner of that narrow mountain road.

Today, in the latest move in the War Against the Dogs, I bought myself a clean and mean Super Soaker machine. A pocket model, but nonetheless accommodated with a five meter shooting range. I hardly can wait to use it. This is going to be fun!

"Het is ongelooflijk! Na al die maanden van droogte en dorre vlaktes hebben ze opeens gras hier, en bomen! En het is koel en fris. Er zijn wolken. En er vielen regendruppels gisteren!"

"Het is werkelijk fantastisch, Mike! Ongelooflijk!"

"Maar dat is nog niet alles. Er is meer!"

"Ongelooflijk! Vertel!"

"Vandaag zag ik een heuse rivier. Een rivier met water erin!"

"Niet te geloven! Fantastisch!"

Lees maar...